Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Ημαρτον Κύριε μ' αυτές τις Γεύσεις της Εύβοιας !


Αφιερωμένο στους φίλους από τις Γεύσεις της Εύβοιας

Καλά, δουλειά δεν έχουνε να κάνουνε εκεί κάτω η εγγονή μου η Σόφη και κάτι άλλοι κύριοι και κυρίες από την Εύβοια κι έχουνε φτιάξει έμαθα μια ομάδα που τη λένε Γεύσεις της Εύβοιας και όλη μέρα μαγειρεύουνε;
Μα όλη μέρα; Πότε κοιμούνται, πότε αναπαύονται οι χριστιανοί; Επιπροσθέτως τι τα κάνουν τόσα φαγητά τα τρώνε;
Γιατί εγώ έμαθα εξ εγκύρου πηγής, μιας κουτσομπόλας που είν' εδώ, ότι η δικιά μας τον ταϊζει μέρα νύχτα γρανίτα φράουλα τον άνδρα της κι έπαθε ψύξη ο άνθρωπος στα καλά καθούμενα.


Ασε που έμαθα εξ άλλης εγκύρου πηγής ότι είναι και κάτι πειραχτήρια εκεί μέσα και δεν αφήνουν άνθρωπο σε ησυχία και γελάνε οι άλλοι στην Εύβοια με αυτά που γράφουν και γίνεται συνωστισμός στη γέφυρα της Χαλκίδας και στα πορθμεία Ερετρίας και Στύρων να δούνε τη Σόφη με την Αριστέα την κουμπάρα μας, καλή γυναίκα αυτή και μυαλωμένη ήτανε αλλά με το δικό μας τέρας έχει πάρει το στραβό δρόμο κρίμα - κρίμα, και έναν κύριο Σταμάτη που σταματημό δεν έχουνε τα πειράγματά του στη δικιά μας που απορώ πώς κρατιέται και δεν τον έχει δείρει ακόμα όπως έδερνε τη συμμαθήτριά της τη Μαργαρίτα που της έτρωγε το σάντουιτς, εκτός αν τον έδειρε και δεν το μάθαμε, αφού όλη μέρα λέει αυτός "μμμμ η Μούτσου έκανε αυτό, μμμμμ η Μούτσου έκανε εκείνο" και γελάει ο σύμπας κόσμος κι όλο για το Ψυχικό της λέει και τον Ζυλ και τον Εμίλ στο Βασιλόπουλο που είναι εξαιρετικοί κύριοι και δεν ξέρω τι έχει αυτός εναντίον τους και τον κολλήγα στο χωριό της λέει και τέτοια και πειράζει και την Αριστέα και κάνει αυτός δήθεν τον χωρικό και τη δικιά μας την λέει πρωτευουσάνα και άλλα περίεργα μέχρι και τον νερουλά παρίστανε μια μέρα με τον άλλο τον κύριο που είναι συγγενής του απ' την Κάρυστο Πέτρος ή Δεληπέτρος δεν θυμάμαι καλά, αλλά καλός κύριος κι αυτός πρέπει να είναι.


Εχουνε εκεί μέσα κι έναν κύριο Γιώργο πολύ καλό κύριο κι ευτυχώς δηλαδή που είναι κι αυτός αλλιώς θα είχανε πιαστεί μαλλιά με μαλλιά η δικιά μας με τον κύριο Σταμάτη,  νομίζω έχουνε κι έναν άλλο κύριο Πέτρο ή Δεληπέτρο όπως σας είπα στην παρέα τους καλός κι ελόγου του κόμμα με τον κύριο Σταμάτη έχουνε γίνει και λέγονται συγγενείς αλλά δεν είναι στα σίγουρα. Κόβει ο ένας ράβει ο άλλος, να κι η Αριστέα από κοντά πότε με το πηγάδι, πότε με κάτι κάρα φορτωμένα δεν κατάλαβα καλά τι κάνουνε, κι η δικιά μας τους λέει "τέρατα" και τέτοια και τους δείχνουνε λέει όλοι με το δάχτυλο στη Χαλκίδα και στα άλλα μέρη και λένε "να αυτοί είναι, αυτοί είναι" κι αυτοί πια δώστου καμάρι και μαγείρεμα και γέλια, μέχρι και φορτηγάκι με μπανάνες μια μέρα κουβάλησε η Αριστέα. Δηλαδή να τραβάς τα μαλλιά σου και να μη σου μένει τρίχα από το τράβηγμα αφού η μουρλαμάρα τους δεν έχει όρια, σοβαροί κι ασόβαροι όλοι ένα έχουνε γίνει εκεί μέσα, αχταρμάς.
.

Βρε παιδί μου όμως μαγειρεύουνε τρέλλα εκεί μέσα αφού λέω πια πώς και δεν τους έχει κολλήσει ακόμα ν' ανοίξουνε κανένα μαγέρικο όλοι μαζί κι  άμα δεν έρχονται πελάτες να τα τρώνε μοναχοί τους και να σπάνε κέφι με βιολιά και ντέφια να τους κοιτάει ο κόσμος απέξω.
Αυτό το κορίτσι το δικό μας από πού το κόλλησε αυτό το χούι με τη μαγειρική δεν μπορώ να καταλάβω. Οσο ήταν μικρό ούτε ν' ακούσει για μαγειρική και νοικοκυριό, τόχαμε κι εμείς μοσχαναθρεμμένο δηλαδή μη βρέξει το νυχάκι του αλλά τώρα να μαθαίνω ότι τόχει ρίξει στη μαγειρική μέρα νύχτα κι έχει κάνει και ομάδα τι να πω; Από πουθενά δεν το βρίσκεις αυτό το παιδί, έτσι ήτανε από πάντα του κι εμείς τι να κάναμε δεν του πηγαίναμε κόντρα διότι κράταγε την αναπνοή του και μας κοίταγε μέσ' στα μάτια σαν να μας έλεγε "μη μιλάτε θα σκάσω", οπότε κι εμείς μουγκαινόμασταν τι να κάναμε; Ποιός να κοτήσει να της δώσει ένα χέρι ξύλο που την είχαμε στον αφρό των κυμμάτων που λένε κι όλη η οικογένεια τρέχαμε από πίσω της;


Τώρα βέβαια που ήρθε εδώ πάνω και η Δώρα μας προσφάτως, η αδελφή της νύφης μου, μας έφερε τα νέα περί της ομάδας μαγειρικής αυτής της πώς τη λένε Γεύσεις της Εύβοιας και έκτοτε αναφωνώ τρις της ημέρας "Ημαρτον Κύριε δεν έχει αφήσει τρέλλα αυτό το παιδί" και γελάει ο Αγιος Πέτρος που μ' ακούει και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ μαζί γελάνε κι αυτά και μου λένε "υπομονή αδελφή Κασσιανή". Μεγάλη η χάρη του Αγίου δηλαδή που είχαμε και τη γιορτή του προσφάτως και πολύ γλεντήσαμε εδώ πάνω.
Γλεντήσαμε βεβαίως καθώς πρέπει, όλο ροσόλια και σουμάδες και φιλέτα στον αχνό γιατί κάρβουνα και φωτιές δεν επιτρέπονται εδώ σ' εμάς μόνο στους άλλους αποκεί, ξέρετε τώρα. Ούτε νταούλια και καρσιλαμάδες και τσιφτετέλια και Ρίτα Σακελαρίου "αν κάνω άτακτη ζωή" και τέτοια, Θού Κύριε φυλακήν τω στόματί μου, επιτρέπονται εδώ, μόνο απαλή μουσική από άρπα και φλάουτα. Αχ και τι ωραία είναι όταν βγαίνουν όλα τα φλάουτα μαζί, μουσική πανδαισία. Τότε όλοι βγαίνουμε για περίπατο και σουμάδα με το Δημητράκη μου και βγαίνουν συγγενείς και φίλοι και λέμε τα δικά μας και περνάμε θαύμα.Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα.


Μου έλεγε λοιπόν η Δωρούλα μας που ήρθε ότι αυτή η εγγονή μου, που κακό μάτι μην την πιάσει το πουλάκι μου αλλά, θέλει ένα χέρι ξύλο που δεν της το δώσαμε ποτέ, ότι είναι όλο καλές κοπέλλες και καλοί κύριοι εκεί στις Γεύσεις της Εύβοιας που μαγειρεύουνε μέρα νύχτα. Ρώτησα κι έμαθα για όλους τους. Ενας κι ένας, καλοί και χρυσοί άνθρωποι και καλή τους ώρα, την ευχή μου νάχουνε !!!.
Η κυρία Μαρία από τους Ραπταίους, χρυσοχέρα και νοικοκυρά άφθαστη και χορευταρού μεγάλη που στασιό δεν έχει, μέρα νύχτα στα νύχια στέκεται για χορό, μάνα με τρεις κόρες κούκλες της παντρειάς. Η κυρία Γιώτα Κώστας που πρώτη φορά ακούω γυναίκα να την λένε Κώστα, μάνα κι αυτή με δυο όμορφα κοριτσάκια που όλη μέρα κάνει πορτοκαλόπιτες και πάστες φλώρες και έμαθα εξ εγκύρου πηγής ότι όλη η γειτονιά της στα Στύρα έχει πάθει ζάχαρο από τις ευωδιές και τα αρώματα απ' τις πορτοκαλόπιτες και κάνουνε ουρά απ' έξω οι άνθρωποι όταν ψήνει η Γιώτα Κώστας τις πορτοκαλόπιτες. Τώρα έβαλε και την κουμπάρα της μέσα η κυρία Γιώτα Κώστας την κυρία Μαριάννα την ευβοιώτισσα, άλλη καλή κοπέλλα κι αυτή κι έχουνε γίνει αχτύπητες.

Μετά απ' αυτά που έμαθα ζήτησα κι εγώ και πήγα στο πλέι ρούμ εδώ και μου δείξανε το ιντερνέτ και τα είδα με τα μάτια μου τα χαχανητά τους και τα μαγειρέματά τους όλα. Πολύ ωραία τα μαγειρέματα αλλά και τ' αστεία τους ξεκαρδιστικά κι ομολογώ ότι ζήλεψα κι έλεγα αχ να μην είμαι κι εγώ εκεί να τους φτιάξω ένα ρόστο με χοντρό μακαρόνι, ένα μουσακά, ένα ψητό κατσαρόλας με ψιλή τηγανητή πατατούλα, ένα αρνάκι φρικασέ, μια εντράδα, ένα γλυκό νεραντζάκι και σταφυλάκι και συκαλάκι, να γλύφουνε τα δάχτυλά τους τα χρυσούλια μου !!!
Αχ πόσο τ' αγάπησα όλα αυτά τα παιδάκια εκεί μέσα στις Γεύσεις...
Καλέ τι ωραία λόγια λένε μεταξύ τους, κάθε πρωί λένε καλημέρες και καλημερούδια, μέλι στάζει το στοματάκι τους. Και το βράδυ λένε γλυκειές καληνύχτες κι όλη μέρα βάζουνε γλυκά και τούρτες και φαγητά διάφορα να σου τρέχουνε τα σάλια.
Κι αργά το βράδυ πια εκείνος ο κύριος Σταμάτης, τι Σταμάτης είν' αυτός καλέ όλο την πειράζει τη δικιά μας και σε χλωρό κλαρί δεν την αφήνει, βάζει ωραία τραγουδάκια το βράδυ και γλεντάνε τα καϋμένα το καθένα σπίτι του αλλά όλοι μαζί και πολύ ωραίο αυτό το φεισμπούκ να κάθεσαι σπίτι σου και να γλεντάς με τους φίλους σου που είναι κι αυτοί σπίτι τους. Πού στον καιρό μας τέτοια πράγματα μεγαλεία!
Είδα εκεί και τις ωραίες πληροφορίες που βάζει εκείνος ο κύριος Γιώργος, αυτός είναι πολύ καλός κύριος και σοβαρός, δεν χαριεντίζεται άντε άντε, ούτε τσιφτετέλια βάζει, μόνο σοβαρά φαγητά παραδοσιακά και ιστορικά θέματα και τέτοια χρησιμότατα πράγματα. Αλλά απορώ πώς αυτός σοβαρός άνθρωπος κάνει παρέα μ' αυτά τα παιδιά που κάνουνε σαν σχολιαρούδια ώρες ώρες και χαχανίζουνε αλλά φαίνεται θα τα θέλει κι αυτουνού η κούτρα του, αλλιώς δεν εξηγείται. Ακούς εκεί να κουβαλάνε λέει, η Αριστέα, τους εργάτες στο χωριό στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου για να είναι σικ;


Από κοντά και η κυρία Τόνια, πολύ κεφάτη κυρία με τα αστεία της, τις παροιμίες της, τα λαογραφικά της, κρητικιά αυτή παντρεμένη με καρυστινό λέει, μελισσοκόμος και πολύ καλή μαγείρισσα μέχρι στο Μαμαλάκη έχει φτάσει η χάρη της έμαθα κι έφτιαξε κόκορα με κουρκουμπίνες και πάρτον κάτω τον χοντρό τον Μαμαλάκη απ' τη νοστιμιά !
Γυρίζω το κουμπί στο ιντερνέτ να δω κι άλλους από τις Γεύσεις και τι βλέπω; Τόσος κόσμος βρε παιδί μου εκεί μέσα για ποιον να πρωτοπεις; Ολοι χρυσοί άνθρωποι !
Η κυρία Σοφία από την Κάρυστο, πολύ χαριτωμένη γυναίκα αυτή και καθηγήτρια καλή έμαθα, έχει κι ένα πώς το λένε ιστολόγιο κι όλο γράφει σαν τη δικιά μας αλλά αυτή τα γράφει γλυκά και κομψά όχι σαν τη δικιά μας που άμα θυμώσει βροντάει κι αστράφτει. Και της λέει η κυρία Σοφία της δικιάς μας να προσέχει να μη θυμώνει αλλά πού ακούει η δικιά μας η Μπουμπουλίνα όπως την έλεγε ο παππούς της.


Να και η κυρία Σοφία - Εφη καλή κοπέλλα με μια σπουδαία ταβέρνα δική της και πρώτη μαγείρισσα και χρυσοχέρα γνωστή με τα εργόχειρά της τα όμορφα, η κυρία Πίτσα, χωριάτικη λέει έγινε αυτή η χρυσή κοπέλλα από τότε που πήγε στην Εύβοια, άλλαξε το όνομά της κι ασχολείται κι αυτή όλο με μαγειρέματα και λαογραφίες και βοηθάει πολύ στην ομάδα έμαθα, η κυρία Φρήντα που μένει στον Αλμυροπόταμο κι αυτή καλονοικοκυρά άφθαστη, η κυρία Σοφία απ΄το Αλιβέρι αλλά μένει στη Λακωνία εξαιρετική κι αυτή με κρασιά δικά της και μόνο που είδα στη φωτογραφία τις δίπλες που έφτιαξε κατάλαβα ότι είναι απ΄τις λίγες μαγείρισσες, η κυρία Σταυρούλα με τις ωραίες φωτογραφίες της και τα νοικοκυριά της τα ωραία, η κυρία Παμφίλη χαριτωμένη κοπέλλα κι αυτή, η κυρία Ζωή ευβοιώτισσα που είναι στην Κύπρο μαγείρισσα πρώτη κι αυτή σαν τις άλλες. Από κοντά κι η κυρία Ευαγγελία γλυκειά κι αυτή σαν τ' όνομά της, η κυρία Ελευθερία με κάτι συνταγές τρέλλα, η κυρία Βασιλική εξπέρ και σεφ μεγάλη όπως είδα!

Τι να πω πια για την κυρία Σοφία απ΄τη Χαλκίδα, δηλαδή απ' τους Ραπταίους είναι η ίδια, νοικοκυρά απ' τις καλές τις δικές μας, όλο γέλια και χαρές κι αυτή κι αγαπάει και τα ζωάκια σαν τη δικιά μας τη μικρή. Ασε εκείνη την κυρία Σόφη την καπετάνισσα, τι γλυκά λόγια λέει αυτή η γυναίκα σε καταϋποχρεώνει. Αμ η κυρία Μάρω με τον Αντωνάκη της, τι γλυκός άνθρωπος! Η κυρία Υβόννη με τον άνδρα της τον κύριο Αντώνη που είναι σεφ, σπουδαίοι άνθρωποι χαρά Θεού, κι ο κύριος Βαγγέλης με το υπέροχο Στέκι του όλο νοστιμιές και φιλοσοφικές κουβέντες, και η κυρία Νούλα καλό κορίτσι κι αυτή Σαλονικιά με τα ούλα της και η κυρία Κατερίνα απ' την Τήνο κολλητή με τη δικιά μας κι αυτή....
Κι ο κύριος Ομηρος εξαρετικός κύριος από την τηλεόραση της Χαλκίδας, και η κυρία Εφη δημοσιογράφος κι αυτή πολύ καλή στο ραδιόφωνο που έβγαλε κι εφημερίδα τώρα σπουδαία, κι ο κύριος Γιάννης απ' την Ιστιαία δημοσιογράφος κι αυτός δυνατός με την κυρία Γιώτα τη γλυκύτατη, και η κυρία Μαρία η κτηνίατρος απ' την Κάρυστο αμαζόνα φοβερή κι ο κύριος Βαγγέλης θρύλος λέει αλλά δεν ξέρω σε ποιον θρύλο αναφέρεται μάλλον όμως είναι Ολυμπιακός αυτός ο κύριος, κι η κυρία Αναστασία απ΄τη Χαλκίδα γνωστή και καλλιτέχνης σπουδαία, κι άλλοι κι άλλοι απ' την Αμερική και τη Γερμανία και άλλα μέρη....
Τι να πω και ποιος να πρωτοπάρει σειρά πούναι τόσοι άνθρωποι εκεί μέσα όλοι διαλεχτοί ένας κι ένας. Δεν τους θυμάμαι όλους και να με συγχωρέσουνε γριά γυναίκα κι εδώ πάνω δεν έχουμε ιντερνέτ όποτε θέλουμε αλλά κι αυτό με μέτρο βλέπεις...αλλιώς θα τόπαιρνα και στο κρεββάτι μου να γράφω κι εγώ στην ομάδα μέρα νύχτα και να τους ρίχνω κατραπακιές όπου χρειάζεται και χαιρετούρες και καλημέρες και καληνύχτες γλυκειές και ζαχαρένιες με καρδούλες και συννεφάκια και μωράκια και τραπεζάκια όμορφα στρωμένα που τόσο τ' αγαπώ. Είναι πολλοί εκεί μέσα από όλη την Εύβοια, μέχρι και δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι και βουλευτές αλλά μερικοί δεν μιλάνε και πολύ και δεν τους έχω καταλάβει καλά ακόμα τι τύποι είναι, αλλά για να κάθονται εκεί θα τους αρέσουν τα όμορφα και τα χαριτωμένα φαίνεται.


Μια μικρή κοπελίτσα Μποζωνίτσα νομίζω τη λένε αυτή πρέπει νάναι απ΄τις Ουρσουλίνες έμαθα, εξαιρετικό παιδί, την είχε πάρει η δικιά μας στο χωριό κι όλο δουλειές την έβαζε την κοπέλλα να κάνει μέχρι που της έσκαψε και το περιβόλι, ήμαρτον Κύριε με το τρελλόπαιδο μας, πότε είχε κάνει αυτή περιβόλι, που θα σηκωθούνε τα κεραμίδια απ' τη στέγη δηλαδή!
Κι άλλη πολύ καλή κυρία η κυρία Βίκυ, σοβαρή καθηγήτρια κι αυτή την είχε η δικιά μας στις Ουρσουλίνες κι όλο άριστα έπαιρνε ας είναι καλά η γυναίκα πολύ καλά της τα έμαθε τα γαλλικά φαρσί κι ευτυχώς αυτήν δεν την είχε πάρει μαζί στο χωριό η δικιά μας να σκάψει το περιβόλι και γλύτωσε η γυναίκα.
Πω πω εκείνητ την άλλη φορά που λέγανε πώς είχανε φορτώσει τα αρνιά του κολλήγα στο μουλάρι να τα πάνε στο Ψυχικό τι άγχος μ' έπιασε άγχος αν φτάσανε τ' αρνιά και πώς χωρέσανε στο ψυγείο κι αυτοί εκεί μέσα κοροϊδεύανε ότι θα τα φυλακίσουνε στα ψυγεία του Βασιλόπουλου, ήμαρτον Κύριε!


Και καλά της λέει ο κύριος Σταμάτης της δικιάς μας ώρες ώρες, να συχωρεθούνε τα πεθαμένα του του ανθρώπου, "μαρή εσύ που ξέρεις από περιβόλια;" αλλά που τον ακούει τον άνθρωπο το τέρας το δικό μας;
Εδώ που τα λέμε ευτυχώς πούχει κι αυτός αυτή τη χρυσή γυναίκα την κυρία Αντζελα δίπλα του αλλιώς θα βλέπαμε κι αυτουνού τα χαϊρια του, τα ίδια μυαλά με τη δικιά μας έχουνε τάλε κουάλε.
Δηλαδή τόχω πει σε όλους και έχουνε πέσει τ' ανάσκελα οι άνθρωποι εδώ πάνω ότι κάνει η δικιά μας περιβόλια στο χωριό και γελάει κάθε πικραμένος, μέχρι και ο θείος Ευλάμπιος,  θείος του Δημητράκη μου, που πέθανε τον προηγούμενο αιώνα στους Βαλκανικούς πολέμους κι έχει μεγάλη θέση εδώ πάνω έπεσε λιπόθυμος από τα γέλια. Ασε που ξεσάλωσε και η Αριστέα και θα βγάλουνε λέει κάρο οι δυό τους στο δρόμο και θα πουλάνε ντομάτες και αγγούρια Ημαρτον Κύριε, να τις πάρουνε με τις πέτρες ο κόσμος και δίκιο θάχουνε δηλαδή. Πού ακούστηκε που το δικό μας το παιδί έγινε και δήμαρχος δηλαδή και τώρα θα τραβολογάνε ένα κάρο με την Αριστέα μες το δρόμο να πουλάνε ντομάτες σαν τις γυφτοπούλες;


Εμαθα ότι τώρα έχουνε αρχίσει και βγαίνουνε λέει τώρα και γνωρίζονται κιόλας μεταξύ τους γιατί τόσο καιρό γελάγανε από το ιντερνέτ, τώρα βγαίνουνε και γελάνε κι από κοντά και θα κάνει λέει η δικιά μας και τραπέζι στο χωριό με το αρνί του κολλήγα που έχει αρχίσει να το κυνηγάει, μπρος τ' αρνί πίσω ο Κίτσος, κι άμα βρεθούνε όλοι μαζί ο Θεός να βάλει το χέρι του γιατί δεν θα μείνει τίποτα όρθιο στο δόλιο σπίτι....στις αυλές θα κυνηγιούνται σαν τους μουρλούς να γελάει ο κόσμος με δαύτους όλους.
Αχ, όταν βλέπω εκείνα το ομορφοστολισμένα τραπέζια που βάζουνε οι κυρίες στην ομάδα αυτή, τι νοσταλγία με πιάνει. Πώς τα στόλιζα κι εγώ τα τραπέζια μου πάντα και τι φλυτζανάκια και τι πιατάκια πια με τις φίλες μου για τέιον κομπλέ που είχαμε κάθε Πέμπτη, και τι λευκά κι ασπροκέντια με το μονόγραμμά μου στις προίκες μου....αχ από μένα τάχει πάρει αυτά το πουλάκι μου η Σόφη μου και τα στρώνει και τα βγάζει φωτογραφίες το χρυσούλι μου να τα βλέπουνε οι φίλοι της εκειπέρα στις Γεύσεις και να χαίρονται κι αυτοί. Και ψάχνουνε όλοι και βρίσκουνε κάθε μέρα όλο και πιο όμορφα κεντήματα και τραπέζια και γλυκά και φαγητά πεντανόστιμα κι έχουνε κάνει την ομάδα ΟΑΣΗ δροσερή και πανέμορφη να μπαίνεις μέσα και να μη θέλεις να φύγεις !!!


Αντε, αγαπημένοι μου φίλοι, που λένε και στις ΓΕΥΣΕΙΣ,  σας αφήνω τώρα γιατί άργησα πολύ για τον βραδυνό περίπατο και θα χάσω και τη σουμάδα με το Δημητράκη μου και ποιός τον ακούει μετά.
Πολλά γλυκά φιλάκια σε όλους σας, έτσι νομίζω λένε στην Ομάδα όταν μιλάνε μεταξύ τους εκτός αν μιλάει ο κύριος Σταμάτης στη δικιά μας, οπότε της λέει διάφορα "μαρή" και τέτοια πράγματα που καθόλου δεν τα είχε συνηθίσει η δικιά μας αλλά φαίνεται από τον κύριο Σταμάτη δεν την πειράζουνε, ας είναι καλά ο άνθρωπος.

Αντε λοιπόν σας γλυκοφιλώ όλους
Και καλό καλοκαίρι να έχετε !!!!

Η γιαγιά σας η Κασσιανή 

Από την παραλία με αγάπη

Καλημέρααααααααααααααα !!!